Οι μυκητίες είναι μια ομάδα ασθενειών που προκαλούνται από παθογόνους μύκητες. Οι περιοχές του δέρματος που επηρεάζουν αυτούς τους μικροοργανισμούς ονομάζονται δερματομία. Μερικές φορές συνδυάζονται με την ονυχομυκητία - νόσο των νυχιών. Γνωρίζοντας πώς ο μύκητας φαίνεται στα πόδια, μπορείτε να θεραπεύσετε την ασθένεια εγκαίρως και να αποτρέψετε επιπλοκές. Υπάρχουν αρκετές επιλογές για την πορεία αυτής της παθολογίας.
Ο μηχανισμός της μόλυνσης του ποδιού
Υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν άμεσα την ικανότητα να μολυνθούν με μύκητα. Επίσης, πολύ από αυτή την άποψη εξαρτάται από την κατάσταση της ασυλίας. Όταν μειωθούν οι άμυνες του σώματος, η πιθανότητα ανάπτυξης μυκητιασών αυξάνεται σημαντικά. Η ανοσία μπορεί να αποδυναμώσει τις χρόνιες μολυσματικές ασθένειες, τις παθολογίες του ενδοκρινικού συστήματος. Μπορείτε να μολυνθείτε με μύκητα με ευθεία και έμμεσο τρόπο. Στην πρώτη περίπτωση, αυτό συμβαίνει μέσω:
- στρώματα εδάφους ·
- διάφορα φυτά ·
- Επικοινωνήστε με ένα μολυσμένο άτομο ή ζώο.
Μια έμμεση διαδρομή περιλαμβάνει τη χρήση της υγιεινής και άλλα πράγματα που χρησιμοποιεί ο ασθενής ενεργά.
Τα μανιτάρια του γένους Candida ζουν στην επιφάνεια της επιδερμίδας. Όταν αλλάζει η σύνθεση των χωριστών αδένων του ιδρώτα, σχηματίζεται ένα θρεπτικό μέσο για την ανάπτυξη μικροοργανισμών. Οι εκπρόσωποι του ομίλου Candida αποκτούν παθογόνες ιδιότητες. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν εύκολα να προκαλέσουν ασθένειες.
Ταξινόμηση των μυκητίων
Με την επιδερμόλο, επηρεάζονται το δέρμα και τα νύχια. Μπορείτε να μολυνθείτε από αυτή τη νόσο σε δημόσιους χώρους: σε γυμναστήρια, σάουνες. Μέσω των οποίων τα αντικείμενα μεταδίδεται συχνότερα το παθογόνο:
- πετσέτες;
- Washcloths;
- πετρελαιοκηλίδες.
- χαλί.
Οι άνδρες στην ενηλικίωση υποφέρουν από την επιδερμόφια πιο συχνά. Ένας ευνοϊκός παράγοντας για την ανάπτυξη της νόσου είναι η αύξηση της εφίδρωσης.
Η τριχόφυτο μπορεί να προκληθεί από διάφορους τύπους μύκητα από μια ομάδα τριχόφυτων. Η ασθένεια θεωρείται πολύ μεταδοτική. Μεταδίδεται μέσω παπουτσιών που φορούν ένα μολυσμένο θέμα, πετσέτες, πετσέτες και άλλα αξεσουάρ μπάνιου. Πιο συχνά βρίσκεται η παθολογία στα παιδιά. Περίπου το 17% είναι ο επιπολασμός των εφήβων. Οι νέοι άνδρες συνήθως υποφέρουν. Μεταξύ των ανδρών της ενηλικίωσης, η επίπτωση είναι ακόμη μεγαλύτερη. Σε κίνδυνο οι υπάλληλοι των εργαστηρίων, των λουτρών, των ντους, των αθλητών, των ανθρακωρύχων.
Η καντιντίαση της στάσης, σε σύγκριση με την επιδερμόφυτο, είναι λιγότερο συχνή. Οι περισσότεροι από τους μύκητες του γένους Candida ανήκουν στην ομάδα υπό όρους παθογόνου. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί οι μικροοργανισμοί υπάρχουν στην ανθρώπινη επιδερμίδα στον κανόνα. Αποκτούν παθογόνες ιδιότητες μετά από μείωση της ασυλίας.
Προκειμένου τα μανιτάρια Candida να εισέλθουν στο σώμα, αρκεί να χρησιμοποιήσετε αντικείμενα που ανήκουν στον ασθενή. Αυτοί οι μικροοργανισμοί είναι συχνά παρόντες σε προϊόντα διατροφής όπως το κρέας, το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Ο κίνδυνος μόλυνσης αυξάνεται παρουσία τέτοιων παραγόντων:
- τραυματισμούς στο δέρμα λόγω έκθεσης σε χημικά συστατικά, αλκαλικά και οξέα.
- η ευκολία, η εφίδρωση του δέρματος.
- Η παρουσία του μύκητα στον αέρα σε μεγάλες ποσότητες.
Συμπτώματα της νόσου
Από τη φύση του μαθήματος, η ρουμπράμικη και η επιδερμόλο είναι παρόμοια. Για το λόγο αυτό, οι εμπειρογνώμονες τα συνδυάζουν σε μία κατηγορία - Mikoza Stop. Διακρίνεται από το Scaly, το Dyshidrotic και το Intertriginosa των μορφών του. Μια ξεχωριστή ομάδα είναι ονυκομυκλωση, η οποία μπορεί να είναι:
- ατροφικό
- νορμοτροφική.
- υπερτροφικός.
Με τη δυστρωτική μυκητίαση, αναστέλλεται το έργο των αδένων του ιδρώτα. Ο μύκητας στα δάχτυλα με ένα διαστημονικό σχήμα μοιάζει με εξάνθημα πάνας. Παρά τη διαίρεση, πρέπει συχνά να θεωρηθεί υπό όρους, καθώς συνδυάζονται διάφορες παραλλαγές της νόσου.
Πλακώδης και δυσιδιωτικός
Στην αρχή, το πλακώδες σχήμα του μύκητα επηρεάζει τη μία πλευρά. Στη συνέχεια μεταβαίνει στο αντίθετο. Οι ερυθρές περιοχές σχηματίζονται στο δέρμα, οι οποίες σταδιακά αρχίζουν να ξεφλουδίζουν. Οι μεμονωμένοι ασθενείς διαμαρτύρονται για κνησμό. Η περιοχή βλάβης μπορεί να είναι μεγάλη και μικρή, ανάλογα με το σώμα του ασθενούς. Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν από αυτή τη μορφή μυκητιασμού των ποδιών, αλλά τίποτα δεν τους ενοχλεί.
Ο μύκητας στο δέρμα των ποδιών με μια δυστρωματική μορφή φαίνεται ιδιαιτέρως: οι φυσαλίδες σχηματίζονται με διάμετρο 2 έως 8 mm σε μεγάλες ποσότητες σχηματίζονται στην αψίδα του ποδιού. Λίγο σιγά, αρχίζουν να συγχωνεύονται σε μεγαλύτερους σχηματισμούς και έπειτα έσπασαν. Στη θέση τους σχηματίζονται ελκώδεις αλλοιώσεις του δέρματος. Μερικές φορές η διαδικασία μεταβαίνει στην εσωτερική και την εξωτερική πλευρική επιφάνεια. Οι φυσαλίδες ανοίγουν και στη θέση τους μπορείτε να δείτε περιοχές εξάνθημα πάνας με διάβρωση.
Ο μύκητας στα πόδια εκδηλώνεται επίσης με φαγούρα και πόνο. Η διάβρωση είναι στο μέλλον ξηρό και θεραπευτικό, και το ξεφλούδισμα σχηματίζεται στη θέση τους. Η μυκητιακή λοίμωξη μπορεί να περιπλέκεται από βακτηριακή. Σε αυτή την περίπτωση, το υγρό που βρίσκεται μέσα στις φυσαλίδες γίνεται θολό. Το δέρμα στα πόδια διογκώνεται, κοκκινίζει. Μια δυστρωματική μορφή χαρακτηρίζεται από μακρά ροή. Οι περιόδους ύφεσης εναλλάσσονται με παροξύνσεις. Συνήθως, ο μύκητας με αυτή τη μορφή επηρεάζει μόνο ένα πόδι.
Ενδιάμεση μορφή
Έχει γίνει πιο διαδεδομένη και αναδύεται ανεξάρτητα. Λιγότερο συχνά, αυτή η μορφή αναπτύσσεται στο φόντο της πλακώδους μυκητασμούς. Η διαδικασία επηρεάζει την περιοχή μεταξύ του 4ου και του 5ου δακτύλου του ποδιού. Το βασικό σύμπτωμα είναι η εμφάνιση ρωγμών σε μια επιδερμίδα με ένα λευκόχρωμο χείλος. Τα επιφανειακά στρώματα του δέρματος απολεπίζονται. Μεταξύ των δακτύλων σχηματίζεται η αποδυνάμωση. Ο ασθενής παραπονιέται για καύση και φαγούρα. Σε περιοχές των αλλοιώσεων, αρκετά οδυνηρή για την πινελιά μορφής διάβρωσης.
Η ίντριγκα μορφή είναι χρόνια στις περισσότερες περιπτώσεις, έχει μακρά ροή. Η κατάσταση βελτιώνεται στην κρύα εποχή και επιδεινώνεται το καλοκαίρι. Σε ασθενείς με αυτή τη μορφή, το δέρμα χαλαρώνεται με την πάροδο του χρόνου. Οι προστατευτικές λειτουργίες του μειώνονται. Αυτό δημιουργεί μια ευνοϊκή βάση για τη στρεπτοκοκκική λοίμωξη. Στην επιδερμίδα, σχηματίζονται αποστήματα, τα οποία περιβάλλονται από τμήματα διόγκωσης και ερυθρότητας.
Τύποι ονυκομυκητίας
Αυτή η ασθένεια οδηγεί σε βλάβη στα νύχια στα δάχτυλα. Το παθογόνο αρχικά επιτίθεται στις ελεύθερες άκρες της πλάκας. Εδώ σχηματίζονται λωρίδες και λεκέδες κίτρινης σκιάς. Διαχωρίζονται διάφορες μορφές ονυχομυκητίας:
- Υπερτροφικός. Το νύχι γίνεται κίτρινο, το πάχος του αυξάνεται. Τραυματίζει, και το δέρμα κάτω από αυτό φλούδες και πυκνώνει.
- Ατροφικό. Υπάρχει μια αντίθετη κατάσταση, όταν το καρφί γίνεται λεπτό και καταστρέφεται. Το δέρμα κάτω από αυτό καλύπτεται με ένα κερατινοποιημένο στρώμα.
- Που προκαλείται από καλούπια. Σχηματίζεται στο φόντο άλλων τύπων ασθενειών του νυχιού. Η πλάκα μπορεί να είναι πράσινο, κίτρινο, καφέ, και μερικές φορές ακόμη και μαύρο. Το Paronichia σχηματίζεται στον περιφερειακό χώρο - πυώδη φλεγμονή.
Στο 70% των περιπτώσεων, ηνοχομυκητίαση επηρεάζει 3, 4 και 5 δάχτυλα στα πόδια. Στο 30% των περιπτώσεων, υποφέρουν από 1 και 4 δάχτυλα. Πολύ συχνά, μια νορμοτροφική μορφή της νόσου βρίσκεται όταν υπάρχουν κίτρινες κηλίδες στο νύχι, αλλά η ακεραιότητά του δεν παραβιάζεται.
Θεραπεία του μύκητα
Υπάρχουν διάφορα συστήματα θεραπείας για την ασθένεια που επιλέγονται μεμονωμένα από γιατρό.
Πρόσθετες μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν την πρόσληψη ανοσοδιεγερτικών και βιταμινών. Βοηθούν στην ενίσχυση της ασυλίας. Εάν έχει ενώσει μια βακτηριακή λοίμωξη, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά. Μερικές φορές η εμφάνιση μυκητιακής λοίμωξης ευνοείται από την υποκείμενη ασθένεια. Πρέπει να αντιμετωπίζεται στην πρώτη θέση. Μιλάμε για δερματολογικές παθολογίες και χρόνιες λοιμώξεις. Τα αντιισταμινικά συνιστώνται παρουσία αλλεργικού συστατικού.
Παραδοσιακή ιατρική
Οι μυκητιάσεις δεν αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την υγεία. Αλλά η παρουσία τους βοηθά στη μείωση της ασυλίας, ενεργεί ως επίκεντρο της φλεγμονής. Μόνο η αντιμυκητιακή θεραπεία χρησιμοποιώντας εξειδικευμένα φάρμακα βοηθά να απαλλαγούμε από ένα τέτοιο πρόβλημα. Στα αρχικά στάδια, επιτρέπεται η χρήση λαϊκών συνταγών, οι οποίες συμπληρώνονται με βασική θεραπεία. Ποιες μέθοδοι μπορούν να ασκηθούν:
- Λήψη λουτρών ·
- Επεξεργασία πληγείσες περιοχές με αφέψημα φαρμακευτικών βοτάνων.
- Αίτηση αλοιφής.
Για τα λουτρά, μπορείτε να πάρετε ξίδι κρασιού, καθώς έχει αντισηπτικό αποτέλεσμα. Πρώτα πρέπει να πλένετε τα πόδια σας με ζεστό νερό και να τα στεγνώσετε. Στη συνέχεια, το ξύδι κρασιού χύνεται στο νερό σε αναλογία 1 έως 2 και τα πόδια μειώνονται σε αυτό. Τους κρατούν εκεί για 5 λεπτά, μετά από τα οποία βάζουν σε κάλτσες για τη νύχτα και πηγαίνουν για ύπνο.
Μια άλλη έκδοση του λουτρού περιλαμβάνει τη χρήση σόδας και αλατιού. Πάρτε μια κουταλιά της σούπας και των δύο συστατικών και διαλύστε το νερό. Μετά από αυτό, χαμηλώστε τα πόδια στη λύση, κρατήστε όχι περισσότερο από 15 λεπτά. Στο τέλος της διαδικασίας, τα πόδια πλένονται με ζεστό νερό.
Για τη θεραπεία των ποδιών με θεραπευτικούς αφηγήσεις, μπορούν να χρησιμοποιηθούν το φάρμακο και οι ταξιανθίες της καλέντουλας. Επίσης, ο δρυός φλοιός, τα αποξηραμένα μούρα βατόμουρου έχουν καλό αντισηπτικό αποτέλεσμα. Τα επιλεγμένα εξαρτήματα αναμιγνύονται στην ίδια ποσότητα. 3 κουταλιές της σούπας. μεγάλο. Και ρίξτε ένα ποτήρι νερό. Βάλτε τη μικρή φωτιά για 15 λεπτά. Φιλτράρισμα και υγρασία της βλάβης του αφέψημα με το προκύπτον αφέψημα. Επίσης, αυτό το εργαλείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για λοσιόν.
Για να προετοιμάσουν μια θεραπευτική αλοιφή, αναμιγνύονται με την ίδια ποσότητα χοιρινού λίπους και κοσκινισμένης τέφρας ξύλου. Η προκύπτουσα αλοιφή πρέπει να είναι παχιά και να έχει ομοιογενή συνέπεια. Εφαρμόζεται για καθαρισμό και ξηρά πόδια δύο φορές την ημέρα: το πρωί και το βράδυ.